Vandaag heeft de Groene Amsterdammer een artikel gepubliceerd over de gevolgen van het personeelstekort in de geestelijke gezondheidszorg. GGZ Nederland en tien van haar grootste lid-instellingen hebben aan deze publicaties meegewerkt.
Calamiteiten
De Groene Amsterdammer meldt dat het nijpende personeelstekort in de geestelijke gezondheidszorg leidt tot calamiteiten met mogelijke dodelijke afloop. De journalisten komen tot deze conclusie na analyse van calamiteitenrapportages van de afgelopen anderhalf jaar. Een calamiteit met dodelijke afloop kan bijvoorbeeld een suïcide zijn, brand, medicatiefouten of een geweldsincident. Dergelijke calamiteiten hebben een enorme impact op een instelling. Elke dode is een groot verlies. Voor de naasten en familie, maar het heeft ook een enorme impact op de betrokken zorgprofessionals. Zij zetten zich elke dag opnieuw in om hun cliënten de juiste zorg te bieden.
Incidenten en calamiteiten zijn ook momenten waarvan we leren om het de volgende keer beter te doen. De Inspectie laat weten dat in een steekproef gekeken is naar calamiteiten die gemeld zijn bij de Inspectie. In al deze gevallen hebben onze instellingen vervolgens de calamiteit onderzocht en hebben ervan geleerd. De zorg blijft immers mensenwerk.
Volgens de Inspectie is het te voorbarig om de conclusie te trekken dat er een een-op-een-relatie is tussen calamiteit en personeelstekort. GGZ Nederland deelt deze mening. Er liggen altijd meerdere oorzaken ten grondslag aan een calamiteit.
Hooflijnenakkoord
In het artikel komen zorgprofessionals en bestuurders aan het woord die vertellen over hun worsteling met de nijpende personeelstekorten. Er wordt een pijnlijk en herkenbaar beeld van de werkvloer geschetst. Onze leden kampen met geweldig grote personeelstekorten. Als brancheorganisatie luiden wij al geruime tijd de noodklok. Voor het hoofdlijnenakkoord was de aanpak van de arbeidsmarktkrapte samen met het verminderen van regeldruk onze belangrijkste inzet. Er zijn afspraken gemaakt om in de komende tijd meer mensen te mogen opleiden. Overigens, heeft niet alleen de geestelijke gezondheidszorg te maken met te weinig personeel. Het is een maatschappelijk probleem dat ook in andere zorgsectoren speelt.
Ook het Capaciteitsorgaan adviseerde eind 2018 om meer personeel op te leiden. Dit gaat ons op de lange termijn zeker helpen. Voor nu lost het de personeelsproblemen niet op en moeten we de oplossingen zoeken in eHealth en vermindering van de administratieve lasten.
ZZP’ers
Een zorgelijke ontwikkeling is de inhuur van uitzendkrachten en zzp’ers (psychiaters en psychologen). Door het tekort aan personeel zien instellingen zich hiertoe genoodzaakt. Voor veel psychiaters is het aantrekkelijk om als zzp ‘er aan de slag te gaan omdat ze geen diensten hoeven te draaien. Het is van groot belang dat er zo snel mogelijk afspraken komen om nacht- en weekenddiensten en crisisdiensten ook voor zzp-psychiaters een vast onderdeel van hun werk te maken om zo de werklast tussen personeel in loondienst en de zzp’ers eerlijk te verdelen.
Een ander belangrijk punt is versoepeling van het omgaan met het regiebehandelaarschap. Als het mogelijk wordt dat meerdere professionals de regie kunnen pakken in een behandeling, betekent dit een verlichting van de werkdruk.
Lees hier het artikel in de Groene Amsterdammer.